zaterdag 28 november 2009
zaterdag 14 november 2009
maandag 9 november 2009
Eerste echte grote dilemma van mijn leven...
Ja zo zie ik de keuze waar we nu voor staan wel. Echt een moeilijke keuze. Als je mij dit een aantal jaar geleden had gevraagd. Had ik mijn woordje direct klaar gehad maar nu niet. Eigenlijk heb ik altijd wel mijn mening klaar liggen en als ik het niet zeker weet, vertrouw ik op mijn gevoel. Voor veel mannen is dat een vrouwending, maar ik heb nog altijd het idee dat mijn gevoel altijd een uitkomst brengt wanneer ik het echt niet weet en och maak je en verkeerde keuze dan herstel je dat gewoon wel weer. Eigenlijk is alles in mijn leven nog te herstellen geweest. Soms kost dat wat meer moeite dan de andere keer, maar het komt altijd weer goed.
maar nu weet ik het echt niet. Ik heb echt geen flauw benul wat verstandig is.
Ik heb twee kinderen, de oudste is nu 4 jaar (merijn) en de jongste (xander) is twee.
De jongste zou conform de nieuwe richtlijnen een prik moeten kunnen krijgen tegen de mexicaanse griep. Deze vaccinatie wordt namelijk beschikbaar gesteld voor kinderen tot vier jaar.
Als ik 100% zeker was dat deze inenting geen gevaar zal opleveren voor zijn toekomstige leven, zou ik zelfs bij 0,00001% niet twijfelen over de het doen van deze inenting.
Maar er zijn een aantal gedachtes die door mijn hoofd blijven spoken.
Wat is het nut en de noodzaak van deze vaccinatie en hoe groot is de kans op bijwerkingen bij deze inenting.
De keuze is lastig, want als er wat gebeurd met Xander en deze H1N1 mexicaanse killer pakt hem zo hard dat hij echt ziek wordt of erger, dan schiet ik mezelf door me hoofd dat ik niet naar mijn gevoel heb geluisterd. Sterker nog ik zit met tranen in mijn ogene deze zin te tikken, want alleen de gedachte al dat hem iets overkomt, maakt mij ontroostbaar.
Maar stel dat deze spuit er voor zorgt dat hem in de toekomst iets overkomt. Iets waar hij blijvende schade over erger aan overhoudt. Dat vergeef ik mezelf ook niet. Ik vind dit verdomd lastig en ik ben er ook nog niet overuit wat ik/we gaan doen.
Dit is oprecht mijn eerste echte grote dillema van mijn leven en ik op oprecht dat we de juiste keuze gaan maken. Want als het schrijven van dit blogje mij al zoveel emotie doet laten opkomen.. Heb ik geen idee want mij gebeurd als ik/we de verkeerde keuze hebben gemaakt.. De ene of de andere kant op..
POEH
maar nu weet ik het echt niet. Ik heb echt geen flauw benul wat verstandig is.
Ik heb twee kinderen, de oudste is nu 4 jaar (merijn) en de jongste (xander) is twee.
De jongste zou conform de nieuwe richtlijnen een prik moeten kunnen krijgen tegen de mexicaanse griep. Deze vaccinatie wordt namelijk beschikbaar gesteld voor kinderen tot vier jaar.
Als ik 100% zeker was dat deze inenting geen gevaar zal opleveren voor zijn toekomstige leven, zou ik zelfs bij 0,00001% niet twijfelen over de het doen van deze inenting.
Maar er zijn een aantal gedachtes die door mijn hoofd blijven spoken.
Wat is het nut en de noodzaak van deze vaccinatie en hoe groot is de kans op bijwerkingen bij deze inenting.
De keuze is lastig, want als er wat gebeurd met Xander en deze H1N1 mexicaanse killer pakt hem zo hard dat hij echt ziek wordt of erger, dan schiet ik mezelf door me hoofd dat ik niet naar mijn gevoel heb geluisterd. Sterker nog ik zit met tranen in mijn ogene deze zin te tikken, want alleen de gedachte al dat hem iets overkomt, maakt mij ontroostbaar.
Maar stel dat deze spuit er voor zorgt dat hem in de toekomst iets overkomt. Iets waar hij blijvende schade over erger aan overhoudt. Dat vergeef ik mezelf ook niet. Ik vind dit verdomd lastig en ik ben er ook nog niet overuit wat ik/we gaan doen.
Dit is oprecht mijn eerste echte grote dillema van mijn leven en ik op oprecht dat we de juiste keuze gaan maken. Want als het schrijven van dit blogje mij al zoveel emotie doet laten opkomen.. Heb ik geen idee want mij gebeurd als ik/we de verkeerde keuze hebben gemaakt.. De ene of de andere kant op..
POEH
zondag 8 november 2009
vrijdag 6 november 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)