Merijn ging altijd lief slapen, we brachten hem naar bed, gingen een boekje lezen en of zongen een liedje en hij ging slapen. Maar sinds een paar avonden begint hij zodra zijn muziek doosje uitging heel hard te huilen en wou niet meer slapen. Hij wou alleen maar naar beneden en bij ons zijn. De eerste keer dachten we dat het door de drukte kwam. Gisteren vonden we het ook wel leuk, dat kleine mannetje bij ons op de bank.
Maar vandaag was het weer bal. We zijn twee keer bij hem terug geweest... maar we hebben hem maar laten huilen. Het duurde zeker een half uur tot drie kwartier. Hart verscheurend.. Maar we waren bang dat als we er weer aan zouden toegeven dat we elke avond de pineut zouden zijn. Hopenlijk is het een tijdelijke fase want dit is niet leuk, maar hij slaapt nu wel als een roos. Nu echt maar hopen dat hij geen moeilijke slaper of inslaper wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten