Anoniem twitteren?

Ik vind twitter dus echt leuk. Het publieke nut van twitter zie ik nog niet helemaal. Ik ben ooit aangemeld op dit medium en heb er daarna een tijd niets meegedaan, op een of andere manier heb ik dit medium toch opnieuw herontdekt en ik moet zeggen, dat ik het echt leuk vind.

Ik denk dat er geen dag voorbij gaat dat ik niet minimaal een tweet plaats, eigenlijk gebruik ik twitter nu op een aantal manieren.

Op de eerste plaats zie ik het medium waarbij zakelijke informatie vergaar. Veel bedrijven, organisaties en personen uit het marktsegment (IT Security) waarin ik werk gebruiken dit medium om zich te profileren en om boodschappen uit te dragen. De informatie die ik daar verga is zeer nuttig en het kan het zeer goed gebruiken bij mijn dagelijkse bezigheden.

Op de tweede plaats hou ik via twitter contact op een lossere manier met zakelijke relaties. We wisselen semi zakelijke en privé tweets uit. Het is leuk om op die manier ook wat meer bonding te krijgen met deze mannen en vrouwen uit mijn werkkring.

Uiteraard is het ook een hele leuke manier om in contact te blijven met goede en vage vrienden en familie, ik merk dat voor deze groep twittervrienden het ook een soort van offline chat is geworden. Ik vind het ook oprecht leuk om te lezen wat deze groep mensen doet en waar ze zijn en wat ze denken.

Maar stiekem merk ik dat ik ook steeds meer contacten onder hou met mensen die ik totaal niet ken. Je krijgt een soort van aparte band met personen. Soms heb je zo’n band voor een avond, soms voor een week en met sommige personen blijf je een soort onduidelijke maar goede band houden. Met mensen uit de groep heb je soms ook de meest onzinnige discussies die wel onderhoudend en vermakelijk zijn. Maar ook worden serieuze onderwerpen behandeld, vooral politieke onderwerpen zijn geliefde zaken om met vage onbekenden over te twitteren.

Toch merk ik wel dat als je soms tweets terugleest dat je jezelf afvraagt of dit nu exact hetgeen is wat ik wil zeggen. Sterker nog, soms vraag ik me af als iemand een van mijn tweets leest, zonder het hele verhaal erom heen, de context wel goed begrijpt. Sterker nog ik denk dat ik soms door snelheid en in het moment zaken soms net verkeerd kan neerzetten. Zo heb ik al een keer een aanvaring gehad met een iemand de zeer dichtbij me staat over een tweet die in de verkeerde context werd geplaatst.

Soms vraag ik me dan ook niet af of ik mijn tweets moet afschermen voor niet twitter vrienden. Op die manier is mijn geblaat alleen maar te lezen door mensen die actief zijn op twitter en bevriend zijn met me. Mensen die waarschijnlijk begrijpen wat twitter is en waarom ik het leuk vind.

Maar aan de andere kant heeft het publiek houden van je tweets ook twee voordelen. Je ontmoet en komt sneller in contact met nieuwe mensen op twitter, maar daarnaast geeft het ook openheid van zaken voor mijn wederhelft. Want ik weet zeker dat zij niet begrijpt waarom ik twitter zo leuk vind en als ik dit afsluitvoor haar krijgt ze toch het gevoel dat ik wat voor het weg hou en dat is nu juist niet de bedoeling.

Voorlopig zijn mijn tweets dus niet anoniem, maar blijven ze publiek.