Ten tijden dat ik mijn laatste berichtje schreef was Mariette zo ziek als een hond. Ze had een dikke griep te pakken en deed daar al een behoorlijketijd over om er overheen te komen en dan te beseffen dat ze al een paar weken aan het kwakkelen was en ik maar roepen ik ben de sterkste, ik word niet ziek. juist die woensdag kreeg ik het te pakken. Koorts, hoofdpijn, hoesten... maar bij mij zou het nooit zo lang duren als bij Mariette... Daar lagen we dan als twee zieke mensjes in bed en twee 'gezonde' kleine kinderen die om on heen sprongen. Wat een hel. We hadden alle twee de energie niet om die mannentjes de aandacht te geven die ze nodig hadden.
Bij Mariette werd de koorts steeds hoger en hoger, terwijl je zou verwachten dat na een dag of het juist minder zou worden. De dokter vermoedde toch dat er misschien iets bacteriologisch bij haar aan de hand was en gaf hij medicatie.. Dat weekend knapte zij gelukkig op. Maar bij mij bleef het maar aanhouden, het hoesten werd maar erger en langzamerhand begon het hoesten ook steeds meer pijn te doen. Nadat ik vorige week woensdag ook meer dan 40 graden koorts had en erbij liep als een aangereden konijntje toch maar even naar de dokter toe.
Deze contateerde longontsteking. pff ik wist in iedergeval waar het vandaan kwam en waarom ik zo pijn in mijn longen had met ademen en hoesten. Ik moet zeggen de antibiotica pakte gelukkig redelijk snel op en de koorts was in het weekend weekend. Nu zit ik nog thuis. De muren komen behoorlijk op me af, maar ik meer dat met inspanning of drukte mijn ziekte nog niet weg is en het is zeer belangrijk om deze longontsteking goed uit te zieken, want anders komt hij terug. Ik ben aan de beterende hand, maar heb nog wel even nog om volledighersteld te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten