Mariette en ik waren echt verliefd op geworden, ja er moest veel gebeuren, ja heel veel. Alle vloeren, keuken, plafonds, badkamer, dubbele beglazing... Maar we hadden er echt zin in. Nadat we gisteren akkoord hadden gegeven, kon ik eigenlijk niet slapen vannacht. Het duurde super lang voor ik slaap viel en werd een aantal keer spontaan wakker en dat terwijl ik deze ochtend vroeg op moest ondanks dat ik vrij was. Ik moest eerst naar de autodealer, want mijn auto moest een beurt.
Nadat ik op mijn vrije dag in de file had gestaan kwam ik iets te laat bij de dealer. Nadat ik een anderhalf uur had gewacht. Wilde ik mijn spulletjes inleveren op de zaak. Maar eigenlijk mocht ik niet weg, want mijn banden moesten vervangen worden, maar daar had ik de tijd niet voor.
Dan eerst naar de zaak om daarna weer terug te gaan naar de BMW dealer. Eenmaal op zaak, kreeg het telefoontje van de makelaar. De kopers kregen de financiering niet rond. Daar stond ik dan afscheid te nemen van mijn collega's en ik kreeg het rottigste nieuws wat ik me op dat moment kon bedenken. Snel Mariette bellen om het nieuws te vertellen. Ik scheurde bijna letterlijk in tweeen toen ze een beetje emotioneel werd. Ja het is ook klote, je bent een paar weken bezig om een huisje te vinden en te kopen. Je koopt het huis voor een goede prijs, je bent hem in je hoofd al aan het inrichten, je bent er wel twintig keer langs gereden, gaat het mis omdat de koop van je eigen huis niet doorgaat. Zwaar klote.
Nadat we de aankopend makelaar, de bank en de taxatuur op de hoogte hadden gesteld, kon ik verder met mijn afscheid. Ik moet zeggen ik heb nog nooit zo'n lauw afscheid meegemaakt. Een handje en totziens. Het lastigste moment voor mij was om mijn telefoon(nummer) achter te laten. Ik had dit nummer al een jaar of tien, maar ik kon het niet meenemen naar mijn nieuwe werkgever en kon het nummer achter laten, dit kost me dus geen geld meer.
Daar zit je dan in je auto eigenlijk wil je de hele wereld bellen om te vertellen hoeveel je baald, maar je zit zonder telefoon. Terug naar de BMW dealer daar kreeg ik gelukkig snel een autootje mee, een mini cooper. (leuke wagen trouwens)
S'middags moest ik nog even naar de dokter, gelukkig kreeg daar goed nieuws, ben weer helemaal beter. Maar echt tot rust kwam ik op deze dag niet, want natuurlijk was de sfeer thuis ook een beetje gespannen door de omstandigheden. Ook moest ik om 17:00 nog even mijn eigenste auto halen.
Jeetje wat baal ik van vandaag... Huis weer te koop, droomhuisje waarschijnlijk weg, geen telefoon meer,...
Gelukkig is weekend en mag ik maandag beginnen met mijn nieuwe baan... Iets waar ik echt zin in heb...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten