dinsdag 13 november 2007

Eén uurtje hockeyen, dagen narigheid

Na jaren van niets doen heb ik gisteravond een potje meegehocked met een bedrijvencompetitie. Cap Gemini - EMC, met het elftal van EMC. Ik geloof dat ik al een jaar of 5 - 6 niet meer een volle wedstijd gespeeld heb. Barry vroeg ik niet een balletje wou meespelen, ze hadden namelijk spelers te kort.

De wedstrijd zou om 21:00 uur beginnen, maar natuurlijk begon deze pas veel te laat.
Ik had aangegeven dat mijn conditie ongeveer om niveau -4 was en ik dus lekker achterin zou staan. Helaas moest ik de meest bewegelijke speler dekken van dat elftal van Cap Gemini. Uiteraard kon ik niet een stapje langzamer en moest ik vol aan de bak. Dit resulteerde in een dodelijk vermoeiende mij... Ondanks dat we geen wisselspelers hadden, vond ik het handiger om even te gaan zitten... De wereld draaide en ik draaide mee. Jeetje wat word ik een oude man... Ik kon niet eens meer een half uurtje rennen...

Bij het begin van de tweede helft had ik weer genoeg energie om te staan, dus probeerde ik me nuttig te maken in veld... Helaas op een paar leuke kaatsen, kon ik weinig brengen. Behalve een pruts actie voor een bijna open doel. waarbij ik door gebrek aan techniek, kracht en conditie maar te aarde stortte... helaas...

Maar het ergste van het verhaal is dat ik vandaag als een oude man op werk door de gangen strompelde... Damm wat heb ik een spierpijn.. Als ik iets te lang in de zelfde houding heb gezeten, kan ik mijn spieren niet meer bewegen.. en dan zegt men dat de eerste dag de tweede dag is.. Ik kijk er nu al naar uit..

1 opmerking:

Anoniem zei

Ben nieuwsgierig hoe je morgenochtend de auto uitkomt,zal me maar op tijd aankleden,om eventueel de boy,s uit de auto te tillen.