En nu maar hopen dat het goed gaat. Hij heeft ons (Mariete en mij) beide meerdere keren voorzien van een zure golf. Dus naast het bed verschonen, heb ik me ook twee keer kunnen verkleden.
Op dit soort momenten weet je, dat je echt papa bent. Want je staat zelf onder gespuugd, je kleine te troosten en te verschonen, voordat je zelf schone kleren aantrekt en je doet zonder ook maar een vies gezicht te trekken en stiekem zelfs met een vaderlijk lachje op je mond.
Hij slaapt eindelijk, nu maar hopen dat hij een paar uurtjes slaap pakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten