De laatste dag zit erop...

Ik had van te voren gedacht dat het een moeilijke dag zou worden. Maar achteraf ben ik blij hoe het gelopen is. Ik denk dat ik de zaken netjes heb overdragen en dat ik mijn collega's zo veel als mogelijk op weg heb geholpen. Van te voren had ik gedacht dat het afscheid aan het eind van de dag me zwaar zou vallen. Dat viel gelukkig mee. Met een opgeheven hoofd en lach op mijn gezicht liep ik naar buiten.

Op naar het volgende avontuur.

Morgen laatste dag...

Morgen de laatste dag bij InnoSys. Heb er vier jaar met veel plezier gewerkt. Super veel geleerd, maar ik kijk met voldoening terug. Ik denk dat dat naast datgene wat ik geleerd heb, ik ook iets gebracht hebt. Ben er van overtuigt dat InnoSys een andere organisatie was geweest als ik er niet had gewerkt.

Morgen zal een zware dag worden.

Vierde best bekeken video op youtube.com

Ok... een half uur geleden stond deze video 3e.. maar nu vierde.. Niet verkeer toch?

[toegevoegd 25 Juni]

Er staat nu een video op plek #73 wereldwijd... wat een gekke(n)huis..

[Toegevoegd op 26 juni]

De telegraaf had een van mijn filmpjes vandaag op de telesport pagina geplaatst..
Vind je het gek dat ik zoveel kliks heb gekregen...
Stond gisteren uiteindelijk op plek 46 wereld wijd van de dag.
Uiteindelijk sta ik op plek 7 van de week.. eens kijken waar dit gaat eindigen..

Finale EK voetbal 2007 (onder 21) en ik was erbij!!

Voor het tweede achtereenvolgende jaar stond Jong Oranje in de Finale van het EK en ze hadden de kans om voor de tweede keer de beker te pakken. Dankzij min schoonmoeder was ik erbij. Mark en ik op weg naar het euroborg stadion in Groningen. Wat me opviel was het grote aantal oranje shirts op weg richting het Noorden.

Eenmaal bij het stadion moesten we na een poging op het stadion terrein te parkeren, toch naar een plek wat verder weg met. Met de bus werden naar het stadion gebracht de sfeer zat er al goed in.

Tijdens de korte rit naar het stadion brak de hel los. Onweer en regen. Geen nood de bus stopt vlak bij het stadion.... NOT. Vanaf de busstop was het nog een behoorlijke wandeling. Vlak voor het stadion konden we even schuilen in een tunnel, zo konden we wachten tot het ergste voorbij was.

Eenmaal in het stadion bleek dat we echt goede plekken 1e rij betekent ook echt 1e rij. Dus zo'n beetje met je voetjes op het veld. Dit had wel als nadeel dat de regen, ondanks de overkapping netjes op onze zitplaatsjes neerdaalde. Maar dat kon de pret niet drukken. De sfeer zat er lekker in. Onder genot van het eerste kopje koffie waren de heren aan het inschieten...

Toen begon de Wedstrijd, de spanning loopt op.

De beker wordt in ontvangst genomen!


Foppe wordt gejonast


Het mooiste beeld van de avond! Foppe en Drenthe met de beker!


Armin probeerde ook iets...

Vuurwerk, en huldiging

De gelukkigste familie van Nederland

Wanneer ben je de gelukkigste familie van Nederland? Als je vlakbij het plaatsje muggebeet woont in nederland is dat niet zo heel moeilijk. Veel mensen wonen daar namelijk niet.

Maar als je in de rest van Nederland woont is dat al wat pittiger.



Ben je het lid van het gelukkigste gezinnetje wanneer je een hoofdprijs in de staatsloterij wint? Ik zal je eerlijk zeggen, het zou aardig in de buurt komen. Ben het meest gelukkig als je weer een gezond kindje op de wereld zet? Ik durf bijna wel ja te zeggen. Vanavond keek ik naar de serie House en zag hoe kleine baby de aflevering niet overleefde.. Ik moest gewoon een traan wegpinken. raar dat het zoiets met je doet. Aan de andere kant.... Mensen regelen over op de wereld en ook in Nederland wel vaker een gezond kind.



Ik denk dat je de gelukkigste familie bent als de postbode begint te klagen, wanneer hij al die prijzen elke keer langs moet brengen. Op een of andere manier heb ik een schoonfamilie die altijd prijzen wint. Je kan het zo gek niet bedenken... Plasma TV's, Blenders, Concertkaarten, cd's, DVD's, reizen, vakanties, eten, petten, toeters en bellen.. Je kan het zo gek niet bedenken. Soms hebben zo een coldstreak, maar dan opeens... en Soms? soms mag ik er van proviteren. We zijn op vakantie geweest, dankzij een prijs (2x) en nu heb ik kaartjes voor de Finale van EK onder 21.




Maar nu kan mijn geluk ook niet op. Want gisteren naar een zinderen strafschoppen serie, staat Oranje in de Finale... en ga ik met Mark een feestje maken in Groningen...



Nu had ik nog een verhaal willen houden over dat elke plus een min heeft... Ik had een foto willen plaatsen van deze min. Maar zal ik het na intern beraad achterwege laten...

Vaderdag !!

Vaderdag het is één van de leukste dagen van het jaar voor een vader. Normaal gesproken ben ik er op zondagmorgen vroeg uit. Merijn begrijpt namelijk niet dat hij in het het weekend mag uitslapen. Volgens mij is dit een ding waar elk klein kind last van heeft trouwens. Doordeweeks is hij wakker ergens tussen 6:20 uur en 7:15 uur, soms nog iets vroeger en soms 'gelukkig' wat later.

Deze zondag mocht ik dus uitslapen. Heerlijk... Rond de klok van werd ik gewekt door Merijn. De kleine man stond gierend en springend van plezier op mijn bed te roepen naar papa. Met een geweldig kus op mijn wang werd mij zijn cadeau gepresenteerd en weer ben ik blij verrast met mijn cadeau.

Pas op! Merijn aan boord (of op de koelkast)

Morgen Vaderdag, vandaag Mariette gebrandmerkt

Morgen vaderdag, ik kijk er echt naar uit. De kleine man heeft vast iets moois gemaakt op het kinderdagverblijf.

Maar met de zwangerschap van Mariette gaat het niet helemaal naar wens. Normaal gesproken zou omstreeks deze periode de baby met het hoofd naar beneden moeten gaan indalen. In het slechtste geval gaat een kind in een stuitligging liggen. Nu wil het geval dat de mister X. het nodig vindt om dwars te gaan liggen. Ok begrijpelijk met een vader zoals ik, maar je wenst het niemand toe.

Van een kind bevallen is geen pretje, een stuitligging al helemaal niet, maar overdwars? Nee overdwars komt hij er echt niet uit. Er zit maar een ding op: Mister X moet draaien. We zijn begonnen met Moxatherapie. Moxatherapie is een soort Acupunctuur met een sigaar.


Dit betekent dat ik met een soort sigaar 2 x 15 minuten een kleine teen aan het begloeien ben.
Kinkt raar maar het schijnt te werken. Zelfs onze verzekering dekt de schade. Baad het niet schaadt het niet zullen we maar zeggen. Het vervelende alleen is dat op de tweede dag (vandaag dus) ik de linker kleine teen van Mariette verbrand hebt. Ik heb per ongeluk met de brandende Moxa staaf haar kleine teen gebrandmerkt. (sessie vandaag is dan ook zeker mislukt)

Als de Moxa staven niet gaan werken, gaan ze proberen in het ziekenhuis het kindje te draaien. Dit schijnt zeer pijnlijk te zijn en niet geheel zonder gevaar voor het kindje. We hopen dan ook eicht niet dat het zover komt. Maar als ook het draaien niet gaat werken, is er nog maar één mogelijkheid. (keizersnee) en dit zou betekenen dat onze droom ook het tweede kindje veilig thuis op de wereld te zetten niet door zou gaan. Laten we hopen dat het Mannetje gaat draaien.

Super Cool

Als je 5 jaar geleden aan mij gevraagd had wie van mijn generatie in familie aan het hoofd zou staan van een eigen imperium... een eigen bedrijf, had ik waarschijnlijk naar mezelf gewezen. Ik heb de afgelopen 5 tot 8 jaar, vaak op het punt gestaan om iets voor mezelf te beginnen. Om allerlei redenen ben ik daar nooit aan toe gekomen of heb ik er altijd vanaf gezien.

Nu weet ik dat op dit moment in mijn leven ik er gewoon de guts niet voor heb. Ik kan te veel verliezen en ik wil nog te veel.

Niet de laatste maar wel iemand waar ik het niet snel achter had gezocht is iemand die heel dicht bij me staat, maar iemand die ik op dit moment te weinig zie.

Eén van mijn beste vriendinnetjes en nichtje is een eigen theater productie bedrijf begonnen.



Tamara heeft stoute schoenen aangetrokken en is aan de slag gegaan. Super!!

Iets wat ik echt geweldig vond is dat ik vandaag met de post een Krantje en een Flyer kreeg van haar eerste geproduceerde stuk. Op dit moment staat de productie op Oerol

Natuurlijk ga ik dit stuk zien zodra deze in Amsterdam geland is... (5 tot 15 Juli)

Voor meer informatie 't Woud Ensemble "Rijk"

Papa heeft een nieuwe baan......

Goed het leven is al niet spannend genoeg. Er komt niet alleen een nieuw leven in ons leven, maar ik ga ook van baan wisselen. Uiteraard was dit het goede nieuws waar ik een aantal weken geleden op doelde. Maar op verzoek van mijn huidige werkgever heb ik het nog even onder de pet moeten houden. Maar de kogel is nu door de kerk, mijn collega's zijn op de hoogte.

Per 1 Juli 2007 ga ik aan de slag als Line of Business Manager Security @ Axians.

Let the goods times role...

Zo eens in de zoveel weken ga ik samen met mijn maatje Robrecht naar een platenbeurs, meestal ergens in Utrecht, Amsterdam of Rotterdam. Als een ware platennerds struinen wij dan door kilometersbakken met oud en nieuw vinyl, opzoek naar koopjes en juweeltjes. Meestal komen we dan na een dag snuffelen terug met kapotte nagelriemen en 5 à 6 plaatjes en op een goede dag met iets meer. op deze beurzen staat altijd een man met veel te veel platen en elke keer kopen we daar wel iets en iedere zegt de beste man dat we een keer bij hem langs moeten komen in de zaak. Elke keer zeggen we weer we gaan, maar het is er nooit van gekomen.

Nu vandaag was de dag, we zouden naar Alkmaar gaan om daar eens te gaan kijken. Om 9:30 stipt stond ik op panamalaan om Ro op te halen. Op weg naar Alkmaar vertel ik hem nog dat Mariëtte eigenlijk mee wou gaan naar Alkmaar om naar de oilily store te gaan, maar ik had haar verteld dat dit niet zo handig was, want dat was vast aan de andere kant van de stad.

Eenmaal in Alkmaar op zoek naar een parkeerplaats en een broodje was het eerste wat ik zag op zo'n 250 meter van de plaats van bestemming een oilily outlet store. Hmm dacht ik nog niet zo handig. Eenmaal een broodje gegeten en een kop koffie gedaan op een terras op een plein waar wederom een oilily shop zat op weg naar Platenzaak Good times.

Via de rosse buurt belanden we bij de platenzaak waar de tienduizend(en) platen op ons wachtte. Helaas het was 10:55 uur en we stonden voor een dichte deur.

Op zicht niet zo erg want na nog een rondje door het centrum van Alkmaar zou de beste man zijn zaak wel opengooien. Maar helaas om 11:10 uur en 11:30 stonden we nog voor een dichte deur.

Na een bezoek aan een ander platenzaakje in het centrum kwamen we rond 12:00 nog eens terug. Helaas wederom stonden we voor een gesloten poort. Onverrichte zaken kwamen we thuis. Het zaakje ziet er hoopvol uit. Er stonden inderdaad veel dozen. We gaan het een andere keer nogmaals proberen... Eén goed bericht Merijn ook bij opa en oma het potje gevonden.

En nog een keer!!

7:50 in de slaapkamer van papa en mama, ging de kleine stoere man nog een keer het potje op..

Het begin van een nieuw tijdperk

Pff wat een week. Langzaam begint het op werk een beetje roerig te worden. Dit zal nog wel meer gaan kolken, maar voor mij betekent het eigenlijk meer rust.

Op het thuisfront wordt het wel steeds heftiger. Mariëtte hoeft nog maar een paar weekjes, ze is nog druk aan het werk. Ze probeert dit ook zolang mogelijk vol te houden. Heftig, maar ze geeft aan dat werk ook een soort rustpunt. Want hoogzwanger en de hele dag achter een twee jarige bijna peuter aan rennen is dodelijk vermoeiend. Zeker wanneer hij de hele dag samen met mama wil spelen.... Jammergenoeg voor jet werkt het weer ook niet mee. Super warm en bedrukkend. geen pretje...

Toch was vandaag het begin van een nieuw tijdperk. De kleine merijn heeft vandaag om 19:21 in de badkamer op 05'16'16 westerlengte en 52'22'10 noorderbreedte zijn eerste plasje op het potje gedaan. Natuurlijk weet ik dat één zwaluw nog geen zomer maakt, maar het is zeker lente.


De bewuste plek, de bewuste pot... Uiteraard zonder plasje, want het plasje hebben we na een luid applaus van papa en mama, ritueel uitgezwaaid in de WC.

En maar hopen dat hij het vol gaat houden en gaat aangeven dat hij moet plassen. Want het idee dat we straks maar één mannetje hoeven te verschonen zou ideaal zijn.

Dierenpark Emmen 3 Juni 2007 [Vlog]

Toen Merijn zo'n beetje geboren was zei mijn broertje: "Ik wil straks met Merijn naar de dierentuin." Kijk dacht ik, das mooi mee genomen, als hij Merijn mee wil nemen kost dat mij minder geld. Deze redenatie bleek als een zo dom te zijn als het achtereind van een kinderboederijvarken. Baby's dreumessen en peuters zijn per defenitie gratis bij dit soort parken. Dit omdat kleine kinderen apen geweldig vinden en zodoende minimaal de ouders 1x per jaar mee lokken naar een dierenpark, gevolgd vaak door grote meutes familie.

De perfecte marketing strategie.

Peter-Bas en Marieke waren de avond van te voren al gekomen, omdat we vroeg op moesten. Redelijk bijtijds zijn we naar Emmen vertrokken... Hier een kleine Impressie:

Dierenpark Emmen


Dat een dierentuin niet altijd is wat het lijkt blijkt uit het volgende:


Merijn op de praatstoel:


Pff is het nu leuk of vermoeiend om met je broertje (oom en vriend) naar de dierentuin te gaan?

Voor de jongste onderons vermoeiend dus...

Vlog Back Parijs 14 April 2007

Het weekend van 14 april zijn we met mijn schoonouders, Robert en Marjolein een weekendje naar Parijs geweest. (dagje euro Disney (zie foto's op deze Blog) en we zijn een dagje Parijs in geweest.)

De dag van euro disney was ik vergeten te checken of de batterij van mijn camera wel opgeladen was. (helaas) maar van de volgende dag heb ik wel wat beelden.

Vandaag zijn we naar de Dierentuin geweest (bericht ik later over) maar bij het uploaden van de video van vandaag kwam ik deze videos tegen...

Merijn in Paris, Le Louvre



Marjolein aan het puzzelen en Jan-Paul aan het Pesten (kaarten??)

Een week later...

Nu een week later zittend op de bank genietend van een mijn favoriete drankje... Een goed glas Single Highland Malt Scotch Whisky Glenmorangie.

<-- Kado tip










Kan ik met een kleine lach terug kijken naar een rare avond.
Het was een tijdgeleden dat Mark en samen op stap gingen. Meestal eindigen dit soort avonden met een lange wandeling van Centraal Station Utrecht naa het huis van Mark en Mel zo rond de klok van 7 à 8 uur s'ochtends. Maar lot bepaalde dat deze avond anders zo verlopen.

Nadat ik na werk eerst naar ben gegaan om het dagelijkse bad ritueel met de kleine te begeleiden vertrok ik vol goede moed naar Utrecht, denkend dat ik een leuke avond te wachten stond in het Amsterdamse. De stapavonden met Mark kenmerken zich vooral door vervoer middel openbaar transport. Zo begon deze avond met een busreis vanuit Hooggraven naar CS. Eemmaal op CS nog even een weekend retour fixen bij een automaat en gaan met die banaan. Na deze niet succesvolle poging tot het verkrijgen van treinkaartjes had ik moeten voelen dat we de avond moesten stoppen. Over slechte voortekenen gesproken. Mark had zijn pinpas in de automaat gestopt en deze kwam er onder geen beding op een normale manier terug. Na een slecht telefoongesprek met de "treinkaartjes helpdesk" en nutteloze wandeling naar de service balie, waar we dezelfde melding kregen. Morgen komt er een monteur en deze zal u kaart verwijderen en naar interpay opsturen. Nadat we de machine nogmaals goed bekeken hadden en alle opties doorgesproken hadden (koevoeten, prullebakken ed.) wist Mark de Pinpas te bevrijden met een sleuteltje...


Nadat we nog relatief vroeg in Akhnaton aankwamen bleek de sfeer aldaar snel gezellig. Het duurde niet lang voordat het gezellige club drukker en drukker werd. Helaas voor mij, werd het ook nog eens erg warm. Ondanks de gezelligheid, werd de warmte en waarschijnlijk de twee wodka's me iets te veel. Bevangen door de warmte voelde ik langzaam een beetje ziek worden... Fuck het was nog maar 1:15 uur. Ewout had nog maar net achter de draaitafels plaatsgenomen of ik moest het feestje verlaten.

Als een op hol geslagen tiener die voor het eerst te veel drank op had zwalkte ik door Amsterdam centrum.. Nog nooit voelde ik me zo beroerd en bekeken. Overal liepen mannen met blauwe pakken en petten en iedereen zag dat ik ziek was. Na een wandeling van 45 minuten, welke gekenmerkt werd door rare geluiden en smerige zure smaak beloot ik dat ht beter was om terug te gaan... Weg stap avond.... weg plezier afnokken... In de hoop dat ik snel zou opknappen zat ik rillend van de kou (ja het was zeker maar 18 graden) op een doorgewaaid perron, verstopt achter een paal in de hoop dat niemand me zou zien.

Tien hele minuten hebben we moeten wachten op die trein.. was gaat de tijd dan langzaam. Zeker wanneer je het gevoel hebt dat iedereen weet en kan zien dat je net half amsterdam hebt bekotst.

Ook de terugreis was een ware toch naar de hel. My god weleens 5 minuten in een nachttrein wc moeten doorbrengen???? Erg he? De geur van schrale ... en oude .... en zure... ? Gadver wordt al onpasselijk bij het idee... 5 minuten zei ik net toch? maak daar maar een half uur van... wat een verschrikking.

Wat was ik blij dat we in het schone Utrecht waren... daar waar deze ellendige avond begon en in tegenstelling tot een normale afsluiting van een geslaagde avond met een gezonde wandeling, besloten we een taxi te pakken... 3 uur en we waren thuis. Gelukkig was rond de klok vn zessen met gestel weer rustig. Volgende keer beter. Het was gezellig voor zolang als het duurde.


Pitch Club was zeker een aanrader ga het zeker vaker doen. De rest staat in mijn geheugen gegrift enop deze Blog.

Uitstel maar geen afstel...

Het goede nieuws, is zeker... en goed nieuws is het... maar door een soort van semi politieke beslissing heb ik er voor moeten kiezen om dit nieuws, wat straks eigenlijk dus geen nieuws meer is maar ouds toch wat later naar buiten te brengen.

Toch zal dit goede nieuws voor sommige toch als nieuws beschouwd worden...

Wordt vervolgd...