Als je met mensen over een bepaald onderwerp praat, kan je twee soorten gesprekken hebben. Afhankelijk van het onderwerp. Bijvoorbeeld als je het hebt over het feit dat de files in Nederland steeds erger worden dan is iedereen het er mee eens, over de mogelijk oplossingen voor het file probleem kunnen de meningen verschillen, zo ben ik van mening dat ze de A27 2x zoveel rijbanen moeten geven en ze de A6 door moeten trekken desnoods door het naardermeer. (overigens is een gemiddelde vijver in het gooi groter als dat plasje, want een
meer mag je het niet noemen. Vergelijk het maar eens met de
noorderplassen in het schone almere, die zijn groter maar het blijft een klein meertje, sterker nog dat noemen ze zelfs een plas. Ik vind dat ze een minimale oppervlakte moeten definieren voordat een watertje een meer genoemd mag worden.
Maar zo kan je ook een gesprek hebben over een adres.. bijvoorbeeld dat een bepaalde straat in de buurt ligt van een adres waar vrienden wonen. Maar dan praat je over subjectiviteit, want wanneer is iets dichtbij?
Mariette zei vandaag, die twee adressen liggen zo ver uit mekaar want dat is niet te belopen. ja
deuh... je bent bijna uitgerekend, je praktisch al moe als je de trap op moet lopen aan het eind van de dag. Ik vond dat het wel dicht bij was bij elkaar, ik bedoel het is beide adressen zijn in Almere Buiten, ook nog eens in de zelfde richting, en met de auto ben je binnen twee en een halve minuut van het ene adres naar het andere...
Maar goed als het
gaat om medische zaken hoop je dat bij zoiets simpels als een zwangerschap en mogelijke complicaties dat de dames en heren medici en specialisten het eens zouden zijn.
Maar vandaag was
Mariette een lange tijd met de verloskundige telefonisch in gesprek om de bevindingen en ervaringen van gisteren in het ziekenhuis te bespreken en om kort te sluiten waar ze morgen in plaats van vrijdag naar toe zou moeten.
Onze '
gien' blijkt niet een hele '
gien' te zijn maar een '
gien' in opleiding. Niets erg, want iedereen moet het leren en hij ook. Maar onze '
gien' blijkt wel vaker iets negatief bij zijn conclusies.
hmm..
Onze geboortekunstenares van het geboorteatelier, was namelijk van mening dat het best
ok is dat
Mr X zo boven de uitgang aan het
hooveren (zweven) was. Een tweede kind hoeft pas echt de landing in te zetten als de echt weeën beginnen, dus als je lichaam zegt
fasten your seatbelts. En maar 10% van de vrouwen breekt het water voortijdig, dus echt gevaar is er niet. want 10% is natuurlijk niet zo veel en zeker niet als je bedenkt dat het water breekt omdat bijvoorbeeld er een hoofd tegenaan ligt te duwen, en die
hoovert anders was deze discussie er niet geweest.
Met andere woorden: onze verloskundige is er van overtuigd dat we ons geen zorgen moet maken, en dat onze '
gien' i.o. niet zo moet paniekeren en dat de
oppergien echt niet had gezegd dat we over een week moesten terugkomen als er reden tot paniek was.
Als je zo naar deze situatie kijkt is het balen dat we nu deels bij het ziekenhuis lopen. Daar wordt niet meer op gevoel gewerkt, daar
gaat het om feiten, bewijzen, wetenschap en publiceren. Terwijl leven op zich een kunst is en dat bij kunst om gevoel, ervaring en mensen
gaat en dat ik dus blij ben dat we gekozen hebben voor het geboorte atelier.
En nu maar wachten tot morgen, misschien is de landing wel in gezet.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
