Vandaag stond in het teken van de Negen Maanden beurs. Mariette was eigenlijk van plan geweest om met haar moeder naar de rai te gaan om de Negen maanden Beurs, een soort wormvormig aanhangsel van de huishoudbeurs.
Maar helaas werd de Moeder van mariette ziek en konden ze van de week niet samen naar de rai, dus bood ik aan, als edel man, om met haar mee te gaan, want ze had er zo naar uit te gaan. Ik dacht een leuk valentijnsgeschenk. Hoe erg kan dat zijn, zo'n beurs met alleen maar vrouwen en slachtoffers zoals ik..
Omdat de ervaring was van Mariette dat het rete druk was, zijn we met de trein van uit weesp naar de RAI gegaan. Vooral Merijn vond dit helemaal te gek.
Eenmaal bij de beurs nemen we de verkeerde ingang. We lopen de huishoudbeurs op en moeten totaal naar de andere kant van het Rai complex. Met een soort flash back zie ik mezelf lopen op een feest waar ik me totaal niet thuisvoelde.. (shockers) een oud id-t feest waar we ooit op uitnodiging waren geweest. Ik liep met dezelfde verschrokken blik door dit grote Rai gebeuren, maar dan alleen wel een constante blik op Merijn die als een vrolijk mannetje door de gangen rende.
Toen we per ongeluk in een soort koopjes hal terecht kwamen (hal 10 voor de kenners) zag ik het echt niet meer zitten. Het enige wat ik mezelf afvroeg was, hoe lang ga ik dit volhouden zonder dat ik express met mijn buggaboo kinderwagen over de tenen van elk persoon ging rijden om zo mijn gram te halen. Ik werd gek van de mensen, de poepjes die ze lieten, de deo die ze vergeten waren, of die tandenborstel die zw waarschijnlijk al twee jaar kwijt waren. Daarnaast werden de vrouwen alleen maar lelijker (afschrikwekkender) naar mate de tijd vorderde.
Gelukkig bereikte wij onze bestemming de negen maanden hal. Wat me opviel was hoe vruchtbaar nederland eigenlijk is. De ene buik was nog groter dan de andere. Wat me ook opviel was dat hoe groter de buik, hoe groter de tas met gekochte en gekregen spulletjes. Wel was het makkelijker bewegen in deze hal omdat het een stuk rustiger was en de mensen een stuk normaler.
Gelukkig ging Mariette gericht te werk, ze precies waar ze heen wou. Toen we alle benodigde spullen hadden bemachtigd en zaken hadden gezien, konden we rai verlaten.
Na de Rai hebben we met Merijn bij de Burger King een whopper gegeten. Dit moet voor reineman ook een bijzondere belevenis geweest zijn, wat dit was zijn eerste echte broodje hamburger ooit.
De negen maanden beurs door de ogen van een man
Geen opmerkingen:
Een reactie posten