Er was een periode dat ik het 'oudere' mensen het kwalijk nam dat ze niet meer wisten hoe raar, druk en hectisch het was toen hun kinder geboren werden. Wij waren aan het 'modderen' met Merijn en iedereen deed het voor of dat zij er lachend door die tijd heen waren gevlogen.
Nu vlak voor de geboorte van merijn hadden wij ons leven 100% onder controle, onze timing van genadeloos, in plaatst van fashionably late waren we altijd op tijd. Mensen, vrienden konden op ons bouwen als we zeiden dat we om 15:45uur in het vondelpark waren, stonden we daar exact om 15:45 bepakt en bezakt. We hoefden ons leven niet te managen maar we beheerste het helemaal.
Nu ik weer midden in die rare, drukke, hectische after birth periode zitten, kan ik mezelf wel voor me kop slaan. Ik was totaal vergeten hoe raar, hoe druk en hoe hectisch ons leven was. Daarom schrijf ik heet nu maar op, want dan vergeet ik het meer. Want zelfs op de dagen dat we geen bezoek krijgen, overkomt het je.
Er loopt een peuterpuber te springen op bed, trekt ondertussen lief bedoeld, maar veel te hard handig het slaapbroekje van Xander uit. Xander wil op de meest vage momenten drinken en vooral net op die momenten dat het niet uitkomt. (op de markt, net als het eten op tafel hebben staan en natuurlijk midden in de nacht). Ondertussen verdient Merijn ook de nodige aandacht en je ziet dat deze dagen ook extra vermoeiend en indrukwekkend zijn voorhem als voor ons. Aan het eind van de dag is hij afgedraaid en dat heeft weer zijn weerslag op ons.
Maar elke avond als het spul weer op ligt, zachtjes te dromen, denk ik.. Zo dat hebben we weer gemanaged en nu maar hopen dat we de boel straks niet meer hoeven te managen en dat we het weer helemaal gaan beheersen, want die mannetje zijn zo leuk! Eb soms door de hectiek of drukte vergeet jer ervan te genieten.
Zo en nu lekker op de fiets naar de drogist, want we hebben nog een paar dingetjes nodig... en de rijneman lekker achterop, want het zonnetje schijnt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten